kuru bir dala döndüm topragım sen suyum sen
dokunmadan nasıl yeşerirdim sevginden yoksun ben
iki damla yaş rüzgarın bana getirdigi bedenimde eriyip giden
ya söküp at beni, yada mahrum etme hayat veren sevginden
topragımsın baglıkaldı köklerim sende..
suyumsun hayat verendin bedenime...
terkedilmeden virane baglara dönmeden
beni hasret koyma nazlı açan gülümden.....
güneşim sen baharım sen sarmazsan beni nasıl açar
tomurçuklaşmış yüregim...
güneş gibi içimi ısıtmazsan solar bedenim
sen yoksan kışa döner baharım..
gitme kal sar beni kırma dallarımı koparma kendinden..
ıssız sert esen rüzgarlara dayanamaz bedenim..
topragım sen suyum sen......
rüzgarlar savurup ıssız çöllere taşımadan sessizce...
herbir parçam bir tarafa dagılmadan çaresizce..
nasıl tutunurum nasıl var olurum sen gidince
umudum yarınlarım neye yarar boşa geçecekse...
kal bende gitme razıyım kuru topraga seninle.
varsın susuz kalsın gözyaşları yeter bedenime..
topragım sen suyum sen....
bana hayat veren nazlı çiçegimsin sen....
DERSİMLİ...A......
Kayıt Tarihi : 31.3.2010 11:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Dersim34](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/31/nazli-cicegim-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!