Nazlı can….! Şiiri - Feriha Ceylan

Nazlı can….!

Dillerindi
Naz kitlemiş ya ağzını,
Ellerindi yüreğimin içinde
Buzlar da tutmuş yarını,
Gözlerine duman değil
Bulut olmuş sis çökmüş,
Soramadım ıslaklaşmış çizgiler
Ömür bizle yollarını sel etmiş
Kahirleşmiş felek yüreğime el etmiş.

Erimiş de sevda hüzüne koşsun
Dereler de ırmağa coşsun
Bu dağların karı canana gitsin,
Göremez oldum yar nazlı canı
Bensiz de zalim yüreğin bitsin,

İki elim dualarda
Ölüm yatar yar koynumda
Ömrüne doyduğum açsın gülleri
Sevdalarım var dağlarında,

Efkar sardın gönlüme
Dertlerimin merhemi hani
Alamazın kahpe felek
Saramadan yar nazanı.

Araya bulutları sokmuş
Oysaki anılarmış kızmış gitmiş,
Saklamış da derdini önüme
Deli de gönül cihana küsmüş,

Yüreğine çağrılar
Değil ağrılar
Değil yargılar girmiş,

Soramam ömrüme gülümdün
Bedenden vardı yüreğe ayrı adı
Anlamadan kopup gitti feryadı
Dargınlaşmış yollarımın inadı.

Eserin gitsin bırak
Ölmeden sevdalarım
Dağlarına savrulmadan bahar
Ölümün yolumdan kalksın da karı,
Görünmez dağlar olurdum karalı
Kaderim de sevseydim nazlı cananı,

Aydı vurulmuş,
İki elim bir koynumda
Her yandı kahreden dertler.
Efkarların vardı sardı

Saklamış bedenim
Dünümü günümü yarını
Bilememiş önünde,
Derdinin anlamını adını,
Ağrıymış zulmünün kahrı,
Sevdalara eğri düşmüş de
Duramadım engellenmiş
Zalim dertti üstüme yağdı.

Eririmsin söyle
Ey dağların karı,
Döndüremez oldum
Baharı ile önüme yazı

Görseydi gözlerim
Dallarımda tutamadım
Kaçırdım nazlı canı,
İki gözüm selim olsun

Bir yarim di koynumda,
Sevdalar sarsın şimdi nazanı
Artık zulüm oldu bu aşkın her yanı.