Nazlı Şiiri - Veli Can

NAZLI

bir avuntu bir sestin bende arkadaşım sırdaşım kefenimdim sen benim bir tanesi vardı aşkım olan uzak diyarlardan gelip kalbime konan sevgilim sevdiçeğimdin
benim hazan sarhoşluğu aldı seni benden
ikinci bedenimdin aslında sen benim
günleri köle yorgunluğu ile vurdum sırtıma
susuz açan çiçeğimdin ne güneşim ne gecemdin
sen benim tek yaşama hevesimdin
yorgun yılların teriydin tenimde
kaderim belledim seni
acıları hasretleri bayram sabahı saydım
bambaşka bir diyarda buldum kendimi
kalbimi benden çaldın kalpsiz kendimi yollara saldım al beni ne yaparsan yap saksıda solan çiçek say sensiz bir deri birde kemik kaldım çatlamış damarlarım sevgiye muhtaç
son bir isteğim var senden karanlık kuyularda beni koyup gitme ne olursun
nazlı bir yağmur ol gel bana
kuyular susuz olmaz bende sensiz
seni düşündüğümde aklım isyan eder çıkar gider aklım başımdan
o eski günleri arar bu koca mezarlıkta siste çökmüş mezar taşıma dün gece gördüm düşümde bedenim acı çeker şimdi mezarlarda ağlar...
02/10/2006
düşgözlü