**nazlı** Şiiri - Ramazan Bacak

Suçlama beni de bir sor vicdanına hele
Söyle, duygularımı getirmedim mi dile?
O kadar bağlanmıştım ki yıllar sonra bile
Sen asla vazgeçilmeyecek bir yârdın Nazlı

Ne acılar verdin, sanki bana hakmış gibi
Gülüp geçtin halime, hiç bir şey yokmuş gibi
Meyletmedim kimseye herkes yasakmış gibi
Gönül kafesimde sadece sen vardın Nazlı

Sana meleğim dedim açmadın kanadını
Uğraştım, bir türlü kıramadım inadını
Durmadan kırbaçlayıp ümidimin atını
Sevdiğim günden beri inan çok yordun Nazlı

Ermeliydik murada yaşımız elverirken
Boynumuz mu bükülsün, el sevip evlenirken?
Aşk diyarında yarınlar bize yol verirken
Sevenini sebepsiz yere durdurdun Nazlı?

Sırrını vermezdim hiç kimseye, ser verip de
Hayli zamandır sevgime kol kanat gerip de
Gönül sarayımdan sana büyük yer verip de
En sonunda yurtsuz kaldığımı gördün Nazlı

Biz bize yetmez miydik? Boş verseydik âlemi
Tatmazdım o zaman beterden beter elemi
İdama karar veren yargıç gibi kalemi
Sen de gözlerini hiç kırpmadan kırdın Nazlı

Herkes başka bakıyor bana bir garip halli
Gündüzümü gecemi yasa boğdun temelli
Kirpiklerim hep ıslak, bu aşkın yeri belli
Yağmurlarla dolmuş bir buluta vurdun Nazlı

Senin kalbin vefasızlığın uğrak yeriymiş
Hırs, tamah, yalan ve riyanın eğrek yeriymiş
Sevgi denilen duygunun en seyrek yeriymiş
Deli aşığı dert diyarına sürdün Nazlı

Düşündükçe seni sancılarım tuttu yine
Şu çaresiz aklım kendini unuttu yine
Değişir! Bakma feleğin böyle yaptığına
Yarının mutluluğunu kimden sordun Nazlı?

Değilsin bu dünyada sevgiye tek hükümdar
Bir fırsat da vermesin sana Allah'ım, zinhar!
Bu gidişle olmazsın hiç bir rahmete mazhar,
Ahımı aldın artık, içimi burdun Nazlı

[email protected]
27/10/2006