Kürek mahkumuyum bakışlarının.
Dağıla dağıla anlamımı yitiririm.
Ovalarıma şiirler yazdıran gülmelerini geçemem.
Beni bende bitiren.
Kendinde yitiren hallerin vardır.
Teneffüsünü yitirmiş soluklarım; titrek bir alev olurum o zaman.
Duvarlarım olursun; aşamam seni.
Nazlarında nazlarımı boğduran dikenlerin vardır.
Nehirlerim derin bir vadi boyunca akar.
Dökülür içimden içine.
Hiç bitmeyen türkülerimsin.
Yaralarıma tuzlu düşler ekersin.
Nasıl da çekip gidersin.
Umut kalelerimi sele verirsin.
Beni kendinde yitirirsin.
Nazında nazımı boğdurursun.
Vardır; var da var vardır
Gecede ölümün gözlerine bürünen karanlık.
Yaşamak derin mevzu.
Sevmek sonsuz acı.
Kurutulan yaşamlara açılmayan kapısın.
Duvağını açamam ölümcül bakışların vardır.
Göremem seni göremem hayallerimi.
Nazlarında nazlarımı boğduran dikenlerin vardır.
24.04.2015
Fatih AtaşçiKayıt Tarihi : 24.4.2015 08:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Ataşçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/24/nazlarinda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!