Siz her gün yoluma çıkan bir hayaldiniz
kuş kanatlı insan suratlı yeleleri hayalden
bir attınız
seviyorum diye ne çok attınız
ben hiç hayal kurmam
hayal etmeyi bile bilmem
sizse safi hayaldiniz
yüksek ulaşılmaz bir dağın tepesindeki evdiniz
bazen kar boran olur fırtına tipi
evinize çıkamazdınız
gelir kapımı çalar
mangal başında sabahlardınız
kaç kez çalsam da kapınızı duymazdınız
ya da duyup ta ses vermez miydiniz
ulaşılmazdınız
siz anladınız anladınız
kim olduğunuzu
kaç kez kendi kapımı da çaldım da
ben de evde yoktum
siz anladınız kim olduğumu
her zaman önünde çiçekleri olan pencerenizi açık bıraktınız
ben siz yokken girip dolaşırdım her yeri
her sabah sabah kahvaltısında iştahla
yediğiniz bal peteğini yapan arıyım ben
bazen sesimden bunaldınız
bazı da
boğdunuz beni bir kaşık suda
posta kutunuz hep boş olurdu
kimseye mektup yazmazdınız
kimselerden de size gelmezdi
hani desem ki
faturalar
periler ne anlar faturalardan
siz o perili evin perisi
ve bu hikayenin gerisi
bu şiirin serisi
sizler de anladınız
ben her sabah şairleri uyandıran
ilham perisi
hani bir şiiriniz vardı
bir de öykünüz
ben o öyküdeki evdim
kaç kez kapımı çaldınız da ben evde yoktum
hani o çatısı kırmızı kiremitli
bahçesi çitli
yoldan geçen araba her seferinde siz oldunuz
7/Ağustos/2010/C.ertesi
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 7.8.2010 13:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!