Bakındım yollarına,gece bitti,gün bitti
Dardayım yar,sensizlik bana zulümdür
Gelmedin buncadır,artık özlemin yetti
Elveda’ya özgü,nazın bana zulümdür.
Aşkın malamat eyledi,oldum serserin…
Medet! ey yâr, avareliğim senin eserin
Yetmez gayret,çabalamam,dibe batarım
Vurgun yerim,bakar gözüm,dilim lal olur.
Gölgende kavrulur,bitap düşer eririm
Seninle başlar hayat,filizlenir hayalim
Issız ve de bucaksız rüyalara dalarım…
Sensiz kanıp içtiğim,sular bana haramdır.
Buse kondursa rüzgâr,o pürü-pak alnına
Şavkı düşse ayın,dokunsa gül yanağa
Gönül pınarın taşsa,aksa yazı,yabana…
Kirpiğime düşen ak,varlığında can bulur.
Sabrı Eyyub dayanamaz,tahammulüne
Davet eylemez Nebi,zinhar şefaatine…
Söyle yâr bu biçarenin acep kabahati ne
Bu dert yüzünden,gönül gözüm ahu zar.
Kayıt Tarihi : 26.3.2010 18:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!