Nazın Bana mı? Şiiri - Gürsoy Solmaz

gönül dağlarına gönül koyanım
baharın ellere yazın bana mı
bir ferman gibisin ey gönül hanım
şerbetin yadlara tuzun bana mı

ruhuma yerleştin GÜLlerin yeter
o yüzden olmuşum ferhattan beter
sanmaki el olur kaybolur yiter
gam cüra çaldığın sazın bana mı

doldur ver içeyim zehri şarabın
nadanı olayım kalbi harabın
sevgilin sevdalın hatta türabın
sefanı el sürmüş sızın bana mı

Ey adına gülleri kıskandığım sen
Yıllardır aşkına yaslandığım sen
Adına aşkına pür yandığım sen
Ateşin yellere közün bana mı