Nazımsız Şiiri - Nebi Ünler

NAZIMSIZ

Soğan cücüklerini, vitrinde görüyorum!
Devrim devirmek değil, ben sevgi örüyorum.

Yunus, Mevlana, Bektaş, Yesevi'nin dalları! ..
Tadına doyulurmu, nurlu gönül balları

Fuzuli' de Çöl ve Aşk, Yalnız Yusuf'a vuslat
Ne Kamber, Kerem, Tahir, nede Ferhat'a ruhsat

Kimyası böyle zahir, seven hasrete talip
Kara sevdalı garip, asla olamaz galip

Murad kalır öteye, bura geçici konak
Bulalım asıl yurdu, Sıratı geçip konak

Yanmak pişmenin şartı, Çiğler tamu'ya odun
Erenler meclisinde, takdiri çoktur od'un

Şaircikler görürüm, kendi nefsine tapan
Güçlülere yalaka, zayıfa zulüm yapan

Dilleri yılan dili, küfür tek marifeti
Leşine alkış ister, Lenin'le ahireti

Yaşarken tiksinir de, ölünce imam ister
Şampanyayla boğulsun, viskiyle yunsun mister

Anadolu insanı, nutukla uyuşmalı
Amerika, Avrupa, lüksüyle buluşmalı

MANKURT derim bunlara, görürler, Halkı hakir
Ezan, bayrak, vatana, bunların ruhu fakir

Güya olamazlarmış şiirsiz ve Nazım'sız
Necip Fazıl kim desem, tanıyamaz hazımsız

Ne Bürüksel, Waşington, ne Moskova, ne Pekin
Nazım, Nazım diyenler, ne demişti Kültegin.

Yılgın Yağmur uzak dur, makama menfaate
Çilen zenginliğindir, kim doymuş sefahate

Adanasız, 05.06.09 - 02.07 Y.Yağmur

....