Nazımla Duello Şiiri - İbrahim Şen

yolcular uzaktan geçer içlerinde gemilerin
zaman suyun üzerinde balıklama dalar köye
ben yetmiş yaşımdayken
yaşıtlarım henüz on beşinde
kalakalmış şafak kuşları yaşlanmış bulurum kendimi
yansız yalansız geçer bilgisayar oyunları
bir yazarım ben etrafımda ilhamlar uçar
ama kimse demez ki neden sevdin
illa illa illa illa illa sevdim
sonbaharın çileli yüzünü boyar pırıltısı
uzamış bulurum kendimi tepeden tırnaga sanata
ve yıkar beni akdenizin buraya ulaşmayan pusu
uzaklarda belki ayrı bir ülkede belki şehirde
bu şiiri besteler nestoliyejan
bilmez insan kadrini kıymetten sur ördüm çevreme
ve bilmez kimse suyun neden şekli yok
havanın varmıdır şekli sudanmı çaldı
neyseki gençliğim bitiyor ve avuçlarım ihanetini yitiriyor
ben başka bir zamanda sen başka bir dünyada
kavuşmamız elmayla armutu toplamak gibi
ben şairliğimi alır giderim ki senden bana son kalan bu
hoşçakal derken sonbahara acaba ömrümün neresindeyim
ve hoşçakal benden ve hava ve su ve kuşlarda diliyo hoşçakal diyo
erik tadında bir aşk uyandımı içinde ki o geceden uyanır
sense yenidir akşam dersin planını yaparsın göreceğin rüyanın
ama hiç ama hiç kimse yoktur perdelerin ardında içinde abajurların
yanar o öyledir yaradılış ve kader
ama sen ne yaparsın mum gibi yanmak varsa nasibinde
insanında kaderi vardır ampulde olabilirdik yaradılıştır buda
buda demişken bakıyorumda hindistana taç mahali dikmişler
biz kibritleri çöpüp çatamazken sinan selimiyeyi yapmış
ardından baktımı acaba gezmek dolaşmak kolayda
anlamak ne kadar sürer ve insansa anlaşılması lazım gelen gereken
şiirin ruhuda varmı aynştayn yaşasa bağışlasa beynini ama yaşasa
boşluk düşünebilirmi azizim var edebilir mi hiç yada var edilebilirmi hiç
kartal uçuşu kadar akılcı karga diye ateşkuşu mu olur
varmış azizim senden bahsedeyim azda şekilli kahvenden şekil olmuşsun
kahve bir biçim ama sen turuncu bir kafeste somurtkan
ve pompalanmış damarları olan taze zencefil gibisin
ve nazımın da dediği gibi artık sende herkes gibisin...
ve bende herkes gibiysem resmi çizilebilir mi herkesin
hemide üç boyutlusu kanlısı canlısı ve aşk taşıyan bir kalp
iki göz görse seni aynısından sendede olsa yani iki göz
kalple harmanlayınca şiiri aşkı sevdayı ve
görsem planladığım rüyayı
illa sevdim desem uçsa kartal bakışları baksa yere havadan
anlasa budist rahip o hiçlik değil tatminkar bir histir
dönsem onbeş yaşıma illa illa illa illa illa sevsem
ve senin için herkes gibi değildir desem
kalk nazım kalk bu seninle benim meselem
bu senle ben arasında bir yarış ve sen ölüyken yarışıp
ben diriyken yazıp çizip geçsem
bu daha şairane şairdir deseler
yinede seni geçmek istemem
çünki benim için sen herkesten çok
geçmektende çok
yarışılacak şair gibisin