Hasan Hüseyin dedi ya usta
Haziranda ölmek zor
can garip, can suskun, can paramparça dedi ya Ahmed Arif
Nazım olmak zor usta
doğanın
sevginin
tarihsel döngünün
ve sınıf bilincinin
acının
hasretin
direnmenin
aykırı olmanın
birde özlem ile kaynaşmanın
birde evrenin farkına varmanın
adısın sen usta
salkım söğüt olmak zor usta
bir gün saman sarısı
bir gün özlem kırmızısı
bir gün vatan haini olmak
Pirayede aşk
Verada mazlum
güzel İstanbul’una özlem
Memet’in yüzüne hasret
dair’le başlayıp
ayrılış hikayesini yazmak
kadınların yüzlerinde
kız çocuğunu yazarken
merhaba çocuklar demek
ne zor şey usta
Demiştin ya
ben bir insan,
ben bir Türk şairi Nazım Hikmet
ben tepeden tırnağa insan
tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibaretken
zenci kardeşine şiir yazmak
çocuklarda şeker yiyebilsin
bulutlar adam öldürmesin de
sevdalımız Koministse
mirasının yanında durmak
ne zor şey usta
hürriyet kavgası derken
açlık ordusunu yürüttün usta
senin derin sarı
senin derin kara
senin vatanın dünyayken
dünyanın en tuhaf mahluklarının
seni vatansız bıraktıklarını sanmaları
ne komik şey usta
göçtün işte usta
bir mahpustaki resmin
bir yürek sızın
birde şiirlerin kaldı
ne ırgat Osman
nede şehit Ayşe yattı yanında
başucunda taş istemesende
Anadoluda köy mezarlıksız
çınarsız kaldın usta
Kayıt Tarihi : 4.6.2011 02:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!