bie sabah uyanıp beni ararsan
güneşin doğduğu yerdeyim canım
gelen geçene beni sorarsan
kalbinin gördüğü yerdeyim canım
belki çok uzakta belki yakında
geldin göremedim ben seni
duyamadım sesini...
kaçar gibi oldu gidişim bu şehirden
nefretmi asla
neden nefret edeyimki senden...
yaralı yüreğimle karşına geçebileceğimi düşünme benden...
bilimi bağlar
çekmeyenler ne anlar
bir hastalık yüzünden
karadenz kan ağlar
kalmadı neşen hazım
güneş vurmuş zülalinin başına
karlar girmiş toprağına taşına
ben ağlarım gurbet elde boşuna
gel ağlama yerime koy kendini
didvakede çoban sürüyü bekler
yaşadıkca kaybederim özümü
hiç kimseye dinletem sözümü
felek kör eyledi iki gözümü
sanki gözlerimde ince perde var
karadeniz gibi ettin kararttın
Gidenler gitmiştir dönmez geriye
Ağlayıp durmanın faydası varmı?
O bana yalnızlığı verdi hediye
Kendimi yormamın faydası varmı?
Bıraktım zalimi bulsun Allah tan
Yıllar sonra gittim doğduğum köye
Beni görüp garip garip baktılar
Gençliğin eseri kalmamış diye
Bir yabancı deyip isim taktılar
Esim dostum beni tanımaz oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!