NAZIM HİKMET'İN DE KALBİNİ ANCAK ALLAH BİLİR!
Bize Onu Allahsız bir kominist, vatan haini diye öğretmişlerdi... Hece vezinli şiirlerini, zaman zaman büyük bir zevkle okumuş olsam da, ismini duyduğumda yüreğimde bir soğukluk hissederdim hep...
Geçen gün İshak hocama uğradım, sohbetimizde daldan dala atlarken, konuyu Nazım Hikmet'e getirdi... Kısacık bir hikaye anlattığında, Hocam bundan sonra hiç kimse hakkında kesin hüküm vermeyeceğim, Nazım Hikmet'in de kalbini ancak Allah bilir... Başkalarının da kalbini de ancak Allah bilir dedim.
Hikaye'yi kısaca anlatmak isterim... Nazım Hikmet rahmetli, Rusya'da uzun yıllar yaşadıktan sonra, ölümüne yakın yıllarında Bulgaristan'a geçer, Türklerin bolca olduğu bir bölgede bir gün, kendisi gibi yurt dışına kaçmış bir arkadaşına, birden bire hadi bir camiye gidelim, bir namaz kılalım...' der. Arkadaşı, namaz kılmayı bilmediklerini ne gereği olduğunu söylese de, yanımızdakilere bakar onları taklit ederiz diye ısrar ederek, arkadaşıyla o gün camiye girerler... Bir kaç gün sonra O gecenin mübarek Kadir Gecesi olduğunu öğrenir, Nazım Hikmet'in o arkadaşı...
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta