Nazım gibi
Gönlümle başbaşa düşündüm demin
Artık boşa tükenmiş bir nefes gibiyim
Şimdi zihninin en derin yerinde
Benliğini tutsak eden bir kafes gibiyim
Sarf edecek bir çift sözüm kalmadı
Bu düğümü çözecek bir çözüm kalmadı
Kalbinde bir nokta izim kalmadı
Bence artık BEN de herkes gibiyim
Bir mum gibi erirken senin elinde
Tükenişimi seyrettim senin gözünde
Herkes öyleydi de senin dilinde
Bence artık BEN de herkes gibiyim
Sefan hoştu da cefan değilmiş
Ruhumdu boylu boyunca sana eğilmiş
Viran olmuş, parçalanmış, dağılmış
Bence artık BEN de herkes gibiyim
Ben herkesim de herkes de ben olmuş
Sanırdım ki tek ben varım, vallahi yokmuş
Kıymet kıymet dediğin bir yırtık çulmuş
Bence artık BEN de herkes gibiyim
Ne zaman düşsen tutmak istedim
Yüreğimde tertemiz bir aşk besledim
Şimdi sırtımı uçurumlara yasladım
Bence artık BEN de herkes gibiyim
Artık ismimi yırt at yazdığın yerde
Bırak kalsın kalbim ezdiğin yerde
Her şeyi anladım ki üzdüğün yerde
Bence artık BEN de herkes gibiyim
Öğrendim sonunda nedir ki değer
Kadir kıymetini bilen bilirmiş meğer
Cevabım şudur bak, yok dersen eğer
"Bence artık BEN de herkes gibiyim"
Kayıt Tarihi : 20.3.2025 15:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!