Nazım & Fazıl Şiiri - İbrahim Çamalan 2

Fazıl oldum önce
Nazım olmaya karar verdim sonra
İkisi de beni mahvetti; aşk dediler
Biri kalbim, biri beynimdi
Biri kollarım, biri ayaklarımdı yordular beni.

Cinnet geçirdim devrim’in en ateşli anında
Önce Fazıl’ı sağ şakağından
Sonra Nazım’ı sol şakağından vurdum
İkisini de öldürdüm içimdeki barutu ateşleyerek.

“Ölse kaldırımların kara sevdalı eşi” diyordu Fazıl

Dönüyordum bu taraftan Nazım mektubunda! .

“Bende yalnız bir fotoğrafın var
muşamba torban dizlerimde” diyordu
ellerinde silah yoktu
silah gibi daha keskin şiirleri vardı.

Nazım; asi etti beni sorgulattı Piraye’yi okurken
Fazıl; toprak dedi can dedi,
Sev dedi gönlünce “kaldırmlar’ı” dinlerken
Dedim ya ikisi beni mahvetti
Zayıf tarafımı bulup saldırdılar soldan, sağdan
Zaaflarımla dalga geçtiler karşılıklı sigara yakıp
Nazım ile Fazıl.

Ulan geçtim karşılarına oturdum izledim sahnede…

“Vicdan azabına eş, kayna, kayna Sakarya,
öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya” derken Fazıl

Amerikan filosuna küfrediyordu Nazım
İşte dedim işte bu,
zamanı geldi yeniden yollara düşmenin
tam yola koyuldum… sağ taraftan biri bağırdı!

Sen bilmezsin yalnızlığın ağır yumruğunu
Vurdukça,
Dövdükçe seni göğsünden ortaya dökülür gizlediklerin
Sen vatan dersin, özgürlük dersin
Nazım ise Piraye.

Ben Kızılırmak dedim hem de Fazıl’ca
Kan kokulu kızıl gülüm
Allı kızın al yazmalı işlemeli
Beyaz teninde kızıl elma lezzeti
Sakarya ol dedi sende asice akan

Sol taraftan biri bağırdı…

Yaşamak istiyorsan sık yumruğunu demir gibi
Dalaşma it ile; elinde yoksa değnek
Dolaşma kaldırımlarda
Ulu canda! ! canlar verirken canını haykırırken
Bir damla ol “Deniz” İle denizde koş,koş
Çocukların geleceğine siper et göğsünü diyordu.

İkisini de vurmuştum şakaklarından ölmek bilmediler
Bu sefer astım ikisini de.

Fazıl’a Nazım’a yar etmedim
Sürgün ettim her birini bir yere
Biri zindandan Mehmet’e mektuplar yazdı
Biri Moskova dan Piraye’ye mektuplar yazdı
İçimde öldürmüştüm en nazlı sevdalarımı
Beni sen doğurdun yeniden mavili kadın.

Şimdi bende bir parçası Nazım’ın
Fazıl’dan olma toprak kokulu bebeği kucakladım
Adını sen koydum önce.

Baktım sen aşıktın vatanına bana olan aşkın gibi
Adını vatan koydum bebeğin
Haine diklenişinde sevdim “Vatan’ı”
Sende doğdu benim kollarımda büyüdü
Aşkın
Sakarya gözlü Pirayesi…