Nazım Bircan Şiirleri - Şair Nazım Bircan

Git! Gideceksen,
Bir kere bile düşünmeden,
Her gün üzüleceğime,
Bir kere üzülürüm ben.
Her gün düşüneceğime,
Bir kere düşünürüm ben.

O gitti artık dönmez bir daha, Bitmez bu çaresiz bekleyiş, Akşamdan sabaha. Sil gözyaşını sakın ağlama, Kalsın hayali düşlerinde, Hatırla onu tertemiz gülüşlerinde, Hayallerinde yaşat onu, Sil aklından, ebedi yokluğunu, Şimdi ağlıyor okuduğunuz şarkılar, Hani mısralar dökerdin ona, Kelime kelime, hece hece, Bak artık onlarda yoklar, Sonu olmayan bir hayatta, Seni yalnız bıraktılar. Bir veda oyunu oynadılar sana, Tüm acılar toplandı bir yana, Ne kadar yazsan da anlatamazsın derdini, Ne hikayelerde, romanlarda, Ne de umut düşkünü yarınlarda. Hani beraber ıslanırdınız, Sonbahar yağmurlarında, Ve hiç bir zaman bitmeyecek derken, Bak şimdi her gece onu anar oldun, Hasret rüzgarlarında...

Hatıralarda kaldı, şimdi yaz ayları,
Soğuğu haber etti dertli sonbahar.
Soldurdu yeşili, giydirdi sarıları,
Fırtınalar estirdi, gamlı sonbahar...

Kopardı dalından kimsesiz yaprakları,

Sen bir cümlesin, ben bir roman,
Sen bir günahsın ben bir yalan,
Sen bir ölümsün, ben bir ferman,
Yokluğunun dermanı olmuyor zaman,

Gökyüzü ağarmış, sen yine yoksun,

Dün yolda ilk aşkını gördüm,
Bir elinde resmin,
Dilinden düşmez ismin,
Yalnızlık onuda köle yapmış kendine,
'Unutamadım' diyordu kendi kendine,
Sesizce uzaklaştı,

Hayat 3 günlük kısa bir yolculuk,
Ve hepimizin bir bileti var,
Ama kimimizin ki bir otobüsten,
Kimimizinki bir trenden,
Kimimizinki gökyüzünün uçsuz bucaksız görkemi içinde,
En rahat yolculuk yapacağımız yerden,

Kalmasını beceremedin,
Bari gitmesini öğren,
Arkana bakmadan gitki,
Adı ayrılık olsun,
Çabucak gitki,
Acın çabucak unutulsun,