Sonbahar gibisin şimdi
Sarartıyorsun, bir bir hayallerimi
Ve döküyorsun düşlerimi
Dökülüyor, bir birrrr
Usulca dibimdeki göle...
Çöktü yine tenhasına yüreğimin
Kelepçelenmiş elleri yüreğimin
Prangalanmış, adımları ağır
Tohum düşmemiş sevgiler
Ve kan kırmızı gözler
Düşler, özler...özler düşler...
Esirliğim yeni başladı daha yeni...
Gün batımındaki bir uğurlama gibi
Yanan alevlerden etrafa saçılan
Her biri ışıl ışıl parlıyan kıvılcımlar gibi
Parlayıp, parlayıp sönen kıvılcımlar gibi...
Ateşinin etrafında dört dönen bizler gibi
Neden güneş battıktan sonra...
Çekilir özlemi gündüzün....
Batarken bile asildir, güzeldir
Saçları gökyüzünde dalgalanır
Her şey durgunlaşır
Bir türküdür, bıkmadan söylerler
Yarılıydık hepimiz
Unutmak içindi bütün yaptıklarımız
Gülümseyişlerimiz, tebessümlerimiz...
Mutlu görünüşlerimiz,
saadet içindeymişiz
Yalandı hepsi,
En büyük düşümdün sen
En büyük hayalim,
En asi duruşumdun sen
En masum gözyaşım
En büyük savaşımdın sen
En büyük yenilgim
Bozkırlarda yaktık biz ateşimizi
Bir ateş ki göklere varan
Kıvılcımında yürekleri eriten
Çorak ve kurak
Ey toprak!
Dikdik tohumunu sevginin!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!