Seni okumak için,
Hapislerde mi yatmalıydık
Senin gibi Nazım Hikmet.
Okullardan atılıp
Ülkemizden mi kaçmalıydık,
Düşüncelerimizi yazdık diye.
Başka ülkeler mi sahiplenecekti
Göklere çıkararak şiirlerini,
Bir bedel ödedikten sonra,
Yani hayatının bitişinde..
Yıllar sonra mı seni anlayıp
Anıtlarını dikecektik meydanlara.
Hala ölünü bile getiremedik
Ölümsüzlüğünde
Çok sevdiğin çınar ağaçlı,
Vatan toprağına.
Çünkü senin ölün bile heybetli,
Başı dik,korkulu rüya,kalemin
Getiremedik Nazım Hikmet seni
Getiremedik
Son arzun, vatan toprağına...
Kayıt Tarihi : 4.12.2010 23:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Parlatıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/04/nazim-a-13-8-1993.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!