Nazilli'den Şiiri - İbrahim Ethem Uzun

Nazilli den yaziyorum
Nazli sevgilim
Yagmurlu bir gun
Bu gun

Kuslar ziyaret ediyor
Agaclari
Yolculuklarindan sonra

Yaziyorum kahvede
Yola bakan masada
Eylul hazin
Gazeteyi islatmis
Yagmur tanecikleri
Sen cikiyorsun
Kahve fincanindan
Ve satir aralarindan

Bes ay gecti
Be arkadasim
Iyi misin?
Bizim halimiz
Iste,biraktigin gibi

Nazilli
Bildigin gibi
Sonbaharin basinda
Musgul guzelligiyle
Cogu kadinlar gibi
Asik kendisine
Cogu kadinlar gibi

Bazen merhametli
Bazen dertli
Bazen hatirlar
Bazen unutur
Cogu kadinlar gibi

Nazilli
Bu sonbahar
Seni cok ozluyor
Uzaklardaki
Garip yoldasini
Muthis siirini

Yagmurlari
Seni ozluyor
Taslari,carsilari
Seni ozluyor
Cicekleri
Gozlerini

Nazilli
Sevgilim sensiz
Bugunlerde deli gibi

Kavak yapraklari
Yollarda kaldirimlarda
Eylul gunleri
Buralarda
Altin bakir renkleri

'Ordu Caddesi' sevgilim
Beraber gezdigimiz
Genclerle sevgi bahcesi

Allah!
Ne muhtac sana
Nazilli
Goz yaslari mevsimi geldiginde
Hep ellerini aradi elleri
Islanmis caddelerinin koselerinde

Ey lavanta cicegim
Ey bas agrim
Goruyorum seni
Her zaman
Beraber kesfettigimiz alemden

Sandalyeler
Masalar
Hafizam beni terkedip
Bulutlari takip ediyor

Birlikte dinledigimiz radyo
Gecmis gunlerde
Beni reddediyor
Verdigim nefes
Pencerede
Soru isareti ciziyor

Yaziyorum
Ilk satiri aglayarak
Ozlemle selamla baslayarak
Siliyorum sonra onu
Soruyorum kendime
Asiklar nasil baslar
Selamla mi ozlemle mi
Soyle boyle
Yaziyorum bir daha
Siliyorum bir daha

Parmaklarimda ariyorum
Aklimda ariyorum
Kibrit kutusunda
En guzel ask ifadesini
Heycan bastiriyor duygularimi
Karanlik kapliyor etrafimi

Meger
Ne zormus
Sevdigim kadina yazmak
Meger
Ne zormus
Goruyorsun Nazilli