yokluğuna çok kurşun sıktım;
birtürlü öldüremedim sensizligi
ilk defa bu kadar çok istedim
cinayet işlemeyi...
en büyük çınarda sallandırdım
en kalın iplerle bagladım yoklugunu
ölmedi, öldüremedim sensizliği
oysa ilk defa bukadar çok istedim
cinayet işlemeyi
dipsiz kuyulara attım...
açılması zor mezarlara soktum
kurtulamadım, öldüremedim sensizliği
beceremedim çok istemiştim
çinayet işlemeyi
yokluguna alışmak cinayet işlemekten daha zor güzelim
denedim ama olmadı sensizlige son veremedim....
Kayıt Tarihi : 6.6.2007 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Karakaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/06/nazife-ye-dair-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!