Nazife anneannemize Şiiri - Ömer Tolgay

Doksan dokuzluk tesbihinin her boncuğu
Büyüdükçe büyüdü mübarek elinden
Ömrünün imamesinde son yolculuğu
Emaneti teslim anı duygu selinden

Her vaktinde arkadaşıdır zikrullahı
Üstüne Güneş doğdurmaz, budur silahı
İbadet sermayesiyle buldu felahı
İsmi, ömrü, hitamı misk, en güzelinden

Torunlarının torunlarını görmüştü
Büyükten küçüğe sevgi ağı örmüştü
Sünnet-i Rasul'e bağlı hayat sürmüştü
Hamd-ü sena, şükür düşmezdi hiç dilinden

Nezafeti, nezaketi
Asaleti, adaleti
Zarafeti, hoş sohbeti
İbadeti, muhabbeti
Fazileti, merhameti
Emaneti, atıfeti

Tevazuu, terbiyesi
Onuru ve dürüstlüğü
Peygambere ittisali
Ubudiyeti, temkini
Zühdü, recası, takvası

Allah rahmet eylesin.
Nazife isminle müsemma
Nadide insan, şad olsun ruhun.
Elini artık öpememek garip bir duygu
Allah seninki gibi bir ömür lütfetsin.
Nurdun dünyada, nur ol ukbada.
Mekanın olsun cennet-i âlâ
İzinden gidelim hepimiz
Zırh olsun imanımız.