NAZENİN GÜLLERİMİZ...
Hep dilimizin ucunda takıldı sözcüklerimiz.
Bir türlü dökemedik içimizden geçenleri.
Yanlış anlaşılırmıyım diye diye biriktirdiklerimiz,
Git gide derinleşti iyileşmez oldu yanık izlerimiz.
Ne isyan edebildik, ne de haketmediğimizi dile getirebildik.
Bizde herkes gibi feryadı servis ederek karşılık verebilseydik.
Sustukça haklı zannedenlere,
Hoşgörümüzden cüretlenenlere,
İnsanlığımızı suistimal edenlere,
İyi niyetimizden beslenenlere,
Gönülden eksilenlere, değmeyeceklere,
Herkes gibi anlayacağı dilden konuşabilseydik.
Bir şans daha vere vere,
Hadsizliklerini iyilikle örtmeseydik.
Şimdi söylenmemiş cümlelerin altında bu kadar ezilmez,
Linç etmezdik yüreklerimizi.
Bağıra bağıra serzeniş hakkını kullansaydık,
Terennüm etmezdi suskun dillerimiz.
Bu kadar bitkin düşmez,
Soğuk vurup dökülmezdi nazenin güllerimiz....
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 17.7.2024 21:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!