Nazenin Şiiri - Abdulkadir Demirçelik

Kapkara gözlerinin okyanusuna dalarken..
Bir kelebek çıkar kalbimde, aydınlığa.
Dizginlenir her bir düşüncede nâkıs dudaklarım.
Kör kuyuymuşçasına dalarım sonsuzluğa..

Gönlümü ay gibi aydınlatan gülüşünle.
Olur benliğim her bir zerresiyle eriyen mum.
Vursun fırtınalarım kıyıya sayhayla!
Şimdi bu sessizlikle her bir parçam mağmum.

Sitemkâr dilinden kulağıma doğru
Acıtan tatlı bir bal misalidir sözlerin.
Çölde bir vaha arar gibi sensedim.
Gözlerinin dehlizinde eriyorum, Nazenin!