Nazende Sevgilim Şiiri - Yunus Karaağaç

Neresinden bakarsan bak güvercin yüreği gibi kalbim....
Aşkının peşine taktığım duygularım durgun,
Ümitlerim yorgun...
ve...ölmek üzere dipsiz sitemkar çığlıklar da! ..

Kılcal damarlarıma mevzilenmiş “başıboş bir hücre! ..
Anlatmak imkansız, anlamak zor, kabullenmek çocuk işi! ..Yüreğinde ki korkuya aşkı boğduranların harcı değil bu duygu; Bir harfle başlayıp, kelimeye dönüşüp, git gide büyüyen cümlelerle, anlamsız hale gelen bir duygu değil ''aşk'',! ...

Ört üstünü yüreğimin, zira derim yetmiyor aşkının soğukluğuna! ..
Öyle titriyor ki düşlerimi, sesini canlı cenazeler bile duyuyor, yedi kat cehennemin dibinde! ..
Nefesim kesik kesik, ismin tıkanmış kalmış nefes boruma...! Öksürtüyor verem olmuş gibi..
Yırtılıyor sanki ciğerlerim, patlayacak verdiğin sıkıntıdan;
Bir atabilsem ''ismini'' içimden rahatlayacak bedenim...

Gözlerim, güneşe bakmışcasına ağrıyor, gözbebeklerim de renkler, akşam ve ayırt edemediğim sabahlarda saçların gibi sarı ve renksiz! ..

Ne zaman bu hale düşsem, ayaklarım boşlukta nasıl bulurum? dizlerim titrerken
yolumu..?
Anlayacağın kara ''SEVDA'' ya düşmüşüm....
hazırlamışım sonumu! .. Sana bu şarkıyı hediye ediyorum...
Bittim sana anlatırken bu aşk-ı, yazdıklarım inan fazlaca çok az! ..
Şimdi bu satırların altına ne yazarsan yaz Opia'm..!