Nazende Sevgili Şiiri - Yunus Öndoğan

Görmeden sevebilmek seni
Dünyanın en güzel şeyi sevgili.
Sen ki aşkın yaradılış gayesi.
Sen ki aşkın ta kendisisin.
Yaradılanlar içinde,
Yaradanın en güzel eserisin.
Sen ki Yüce Yaradan'ın
Sevgilim dediğisin...

Takva senin katığın,
Haya sana vurgundur.
Nurdan heykel varlığın,
Ruhum sana tutkundur.

Bahçe sahibinin,
En güzel çiçeğisin.
Koklamaya kıyılmayan.
Kalu Bela'dan beri,
Refik'i Ala'dan ayrılmayan.

Bayram, Mekke sokaklarında,
Seninle yanyana,
Yürümekti bir gecelik.
Kuşu ölen çocuk için,
Taziyeye gitmekti incelik.

Ey Nazende Sevgili!
Zamanın donduğu mağarada,
Ebubekir gibi bakabilmekti yüzüne,
Koşulsuz ve şartsız sevdalık.

Ve Aşk...
En acımasız işkenceler altında,
Kendi varlığını unutarak,
Muhammed, Muhammed diye inlemekti.
Ve Aşk...
Habeşli Bilal gibi sevebilmekti seni...