- Yedinci ağıt –
(Girit Üçlemesi – 2)
Ve zeytin ağacı dedi ki: Aidiyetim sadece bana aittir, benim kadim buyruğum şudur ki: Ben bir ağacım ve evvelim ve sonum ve gölgemde doğanlar sonsuza dek burada olacaktır…
Bu yüzden Nazende’nin aidiyeti hep kendinde kaldı. Suskunluğunu kutsayan bir iristi, bir de kentini süsleyen sarmaşık. Hep anladı göklerden doğan maviyi ve hep affetti kanatan bembeyaz özlemleri…
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta