Nazende Şiiri - Faruk Amaçlamak

NAZENDE

Gitme! Nazende. Gitme yanımda kal.
Akşam yıldızların kayışını, bulutların ağlamasını birlikte seyredelim.
Hayallerimize, umutlarımıza ve yarınlarımıza geleceği katalım.
Maziyi birlikte yok edelim Nazende.

Sensizliğin her günününde seni düşünüp güneşin doğuşunu izlerim.
Kışın ayaz olduğunda soğuk demeden kayan yıldızları seyrederim.
Ve bırakırım kendimi sabahın derinliklerine uçsuz bucaksız köşelerde.

Düşüncelerim kabarıyor. Nefes alamıyorum bir kelimene muhtacım Nazende. Kendimi bir yoklukta hissediyorum, bir uçurum kenarındayım ayaklarım kayıyor. Beni iten bir şey var bunu anımsıyorum gözlerim kapalı.

Gitme! Nazende. Sana karşı dinlediğim her şarkı duygularıma eşlik ederken.
Sanki yazılan her şiir bizim için dizenlemiş. Gördüğüm her düş geleceğimizin belirtisini bırakır ruhuma.

Duygularım içimi kemirirken, söz geçiremiyorum kalbime.
Sözcüklerim işlevlerini yitirirken, söyleyemiyorum seni sevdiğimi.
Çaresizliğime boyun eğmişken, hayal kuramıyorum sensiz.
Gel ! Nazende. Beni acımasız hayatın mahkûmluğundan kurtar.
Gel ! Nazende. Beni kimsesizliğe adanmış insanların esirliğinden azad et

Faruk Amaçlamak