Bu can çekici havalara
Nerdeyse aldanıp açılacak ağaçlar
Benim sana gönlümü açtığım gibi.
Sen hiç oralı olmadın
Çünkü ben parasızdım,fakirdim
Sen zengin isterdin
Tutturdun ille de zengin...
Aklını paraya verdin
Kendini paraya sattın.
Artık gönlümün dallarından
Senin koparabileceğin ne bir meyva
Koklayabileceğin ne bir çiçek kaldı...
Sana güvenen dallarım kurudu...
Seninse artık taptaze hayat dolu dallarına
Başkaları el attı
Bol olsun yiyecekleri meyva...
Mis olsun koklayacakları çiçek...
Kayıt Tarihi : 25.12.2005 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!