Nazarı İbret Şiiri - Ramazan Pamuk

Nazarı ibretle seyret alemi
Yaz gelir ardından kışa çevirir.
Çekilmiş aleme kudret kalemi
Yerde yumurtayı kuşa çevirir.

Semayı başında tutar direksiz
Karıncalar dahi olmaz köreksiz
Açılır her kapı persiz fireksiz
İsterse toprağı taşa çevirir.

Kovanda petekler arı ballanır
Ağaçlar budanır,geri dallanır
Yaprağı yeşilden giyer sallanır
Kurumuş bedeni yaşa çevirir.

Toprakta ekini bitiren hüda
Kütükte üzümü yetiren hüda
Rızkı soframıza getiren hüda
Katıksız ekmeği aşa çevirir.

Elinde defteri amel yazdırır
Dert verirde derman diye gezdirir
Kimi isyan eder şeytan azdırır
Kimini taçlanmış başa çevirir.

Rüzgar eser ılgıt ılgıt serinden
Güneş vurur ter atarsın derinden
Geçemezsen zalim nefsin elinden
Vurunca sırtından tuşa çevirir.

Kâbeyi yıksanda gönül yıkma bak
Emretmiş kur’anda bunu bize hak
Bir ömür ibadet etsen de mutlak
Zay olur emekler boşa çevirir.

İlahi; cürümle yaşıyoruz biz
Bazen haddimizi aşıyoruz biz
Hırs ile kaynayıp taşıyoruz biz
Sel edip damlayı coşa çevirir.

Yarabbi son nefes gülenlerden et
İmanı hak ile ölenlerden et
Kabirde suali bilenlerden et
Dilerse azabı hoşa çevirir.