NAZARGAH
Esen tepe su yolu, evin önü güzergâh.
Gözledim balkonunu her gün yaptım nazar gâh.
Özledim yeter artık, boynuna sarılayım.
Önünde diz çökeyim, Tahiyyât’ta kalayım.
Gönlüm hem dünyada, hem ahrette seni seçti.
Şükrümse sabrı Celil, Eyüp sırrını geçti.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta