Kalbimdeki nazarboncuğum
İlk gözağrım sevdalanışım
Sevdim bir kere ölümüne
Ya senle, ya da sensiz
Bu *yağmur* sana deli
Seni sevdi delicesine
Sevdi de ne oldu ki...
Karşı ki dağlarmı yıkıldı
Okyanuslarmı kayboldu
Maviler siyah mı oldu
Geceler gündüz, Gündüzler gece mi oldu...
Zaman mı yendi bizi
Biz mi yenildik ona
Sanki ayrılık bekçisi gibi
Geceye kelepçe vurmuş
Vuslatı bekliyor
Kaderin elçisi
Bilseydim...
Adresi hiç sormazdım
Arayıp bulmazdım
Bilseydim
Adını bile koymazdım
Hayal dünyam da
Gerçek yaşam da
Hep sen olacağını
İsimsiz bırakırdım
Aşk demezdim sevda demezdim
Yokuğunda cayır cayır yanmazdım
Geceleri sevmiyorum
Beni boğuyor
Gündüzler...
Güneş artık tenimi yakmıyor
Kanatlarım kırıldı
Işıkları açın
İsimlerimiz şimdilerde yabancı...
Kader unuttu bizi! ...
Kayıt Tarihi : 28.12.2008 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzün dolu yüreğiniz şenlensin, yüzün hep gülsün.
Şiirinizi severek ve beğenerek iki kez okudum.
Anladım ki, hüzünlenmişsin.......
Tam Puan + Ant., diyerek sizi kutlamak ve aşağıdaki şiirimle yeniden sizi sayfama davet etmek istedim.
Sevgi ve selamlarımla...
Nafi Çelik
Ben de kendimi bilirdim sadece. Sizin gibi vefalı kadınlar da varmış demekki. Hayret..Yanıldım.. Önyargılı olmamak gerekiyormuş. kadınların da bir kalbi olduğunu unutmuştum ne zamandan beri..
saygılarım kaleminize...
selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (5)