Nazaran Şiiri - Ayse Gül Kaya Demirel

pırlantalarına dokundum
her bir nehrini
engel saydım

sakladım saçın kokusunu
arada -
delik kazdım - uçurum
dalgın yıkılmam en çok ıztırabım

dış monologlarım bozuldu
bundan başka
dokunma.

düzledim aşkın başlangıcını
sonu gergin işledi aşk
yumuşak alevleri
kararla darbeye bağışladım
bundan böyle niteleci(yi) acı sayın

yükseğe bak göllerin rengini
almış gözlerin.

uğramadığım bir sehir
içime işledi artık -

düşeceksem
tut

ellerinde bin mezarlık soğuttum
adadım kederimi ölümüne
düşeceğim

ne olur ateşten baharı yakala
ses sözcükleri dipte
acı gözüm satmakta ellerim

siir boğaza karşı doğru, doğurgan
şeytan hazır rekatta çekilmis
çocukların göğsünde süt çıkmakta

tanrının payı üstümde ise
ben arab boyası , müzik ise haram

seni böyle tanıdım
bu karadıklarım
bu ruh
çarpık yürüyorsa ak ve hayran -

mecbursun
bir kere olsun
dur.
alçak.

bütün kentleri benden çıkmış bir kelime farzet ..