Nazar Boncuğumusun Şiiri - Nebi Ünler

Perimisin hurimi, bilmem mavi mi adın
Gökyüzümü denizmi, nazar boncuğumusun…
Uzaklarda bir yerde maviler giyen kadın
Masmavi gülüşlerin, nazar boncuğumusun.

Tevatürler muhtelif, insan küçük kâinat
Toprağın emaneti, ruh vadeli teminat
Ve sen, deli gönlüme, imkânsız bir talimat
Umutsuz süzüşlerin, nazar boncuğumusun.

Hani Oğuz ata’ya inmiş miş mavi ışık
Asena çocukları, bu yüzden göğe aşık
Yeni kıtaya bile, Türk cevheri bulaşık
Sen turan sevdasının, nazar boncuğumusun.

“İçimdeki Sen” desem, kimler ben mi diyecek
Samanyolu içinde, kimler “Hiç”lik giyecek
Yılgın Yağmur da ülkü, Turan çağı gelecek,
Turul’a ve Bozkurd’a nazar boncuğumusun.

Turul; yada Tuğrul Macar Türk’ünün muştucu kuşudur…
Bozkurd: her Türk’e aşinadır.

Aşiyansız, 21.08.19 – 13.48 Y.Y.