Nazar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Gel de inanma şu nazara, anam-babam, gel de inanma,
Nazara uğramadıysa; neye uğradı aşkımız
Göz göre göre?
Ortada fol yokken, yumurta yokken,
Güneş yine böyle parlarken,
Deniz yine böyle pırıldarken,
Bu sarıçam kokuları böyle göklere yükselirken,
Kuşlar yine böyle öter, kelebekler yine böyle uçarken,
Cümle bağlar kalkıp kopuverdi
Erkenden daha
Erken.

Ne güle zarar vermiştik ne bülbüle,
Bir nice seyrettik güllerin rengini, güzelliğini,
Bir nice sesini dinledik bülbüllerin,
Ne akan sulara ‘Akma’ dedik,
Ne duran dağlara ‘Yürü’,
Güneşe elimizi bile sürmedik mahmur yükselirken,
Değmedik, dokunmadık denizde parıldarken mehtaba,
Durup dururken ayrılmamız
Ne hesaba sığardı,
Ne kitaba.

Gözleriyle yediler sevgimizi, anam-babam,
Aç gözlü iştahlarla yediler, bitirdiler,
Ne sana acıdılar ne bana,
Olurlarımız olmazlandı, olmazlarımız olurlandı,
Aslı ‘yı Kerem ‘e yar etmeyenler elinde
her şeyimiz
Budandı.

(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 23-24/100)