Nazanım Gitmiş Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Bıraktım gurbeti yar deyip döndüm
Gördümki sıladan nazanım göçmüş
Boynu bükük solgun gülleri sevdim
Anladımki adını kalbime yazanım gitmiş

Tövbeler sevmekmi bir daha getirmem dile
Geç buldum tez keybettim verdim ellere
Kaldım şimdi dertlerimle baş başa elele
Gönlüme fermanı yazanım gitmiş

Çaresi yok gidenin ardından çekerim ızdırabı
Kudret kalemi ile yazılmıştır kader kitabı
Belki bir gün kavuşturur bizi yarabi
Dili şeker dudağı bal nazanım gitmiş

Bir daha sevda sözünü almam dilime
Kimsenin eli dokunmayacak birdaha elime
Sarı saçlarını selvi boyundan ince beline
Tarayıp omuzlardan dökenim gitmiş

Çok severdi beni gülüşünden belli
Beyaz gelinliği telli duvağı ak dantelli
Bir parmağına değişmediğim yüzbin güzeli
Yaşama sevincimdi son umudum gitmiş

Yanımda iken ömrümün baharı olurdu
Herkes onu cennet kaçkını melek sanırdı
Bilirim mezarım başında bir dua okurdu
Başucumda hıçkıracak gözyaşı dökenim gitmiş

Yar gidince dünya bana bom boş oldu
Dün gece rüyamda gördüm içim bir hoş oldu
Dedim yetirişim varamadım çok geç oldu
İlk göz ağrım Yaşama nedenim nazcanım gitmiş
13/06/2012