Suskunluğu içime hapsetmiş bir çocuktum ben
Yalnızlığımla oyunlar oynar, yaralarımla ağlardım ben
Gözlerim ayna gibi karşımdaki oluyordu sanki
Acılarımı paylaşamıyordum,oyunlarımı da öyle
Yüreğin katılaşmış diyordu annem
Bir canın olduğunu hissetmen için,
:(