Ben içimdeki ilkbaharı sevdim.
Gözlerimin görebildiği sarıyı
Kalbimin çarptığı kırmızıyı sevdim.
Ben tenimin okşayan şefkatli rüzgarı sevdim
Denizde gözlerini,
Martılarda özgürlüğünü sevdim
Neden bu kadar zor asırlarca bir insana bağlanmak?
Hayatı içten içe küçük kıvılcımlarlada yaşamak
Oysa hepimiz birer sevgi yığını değil miyiz?
İçimizdeki ateş yakmaz mı bizi derinden?
Döndürmez mi deliye?
Küçükken başlamaz mı şeker tatlısı sevdalar?
Oysa hayat kurumuş yapraktır avuçlarımda
Kayıp giden göz yaşıdır yanaklarımdan
Lavanta kokulu hecedir dilimde
Peşinden sürükleyen mecburiyettir, nefestir
Bazı yüzler peçelerinin arkasındaki asıl yüzün karmaşık hayat çizgilerini yansıtmazlar.Bu yüzler tüm masumluğuyla fotoğraflara yansır.Hayatımızın her anını bir kare içerisine sığdırmayı başarabilseydik, eminim tüm içtenlikler, kayboluşlar bunalımlar ve eskimeye yüz tutmuş asık suratlar o kare içerisinde bir tomurcuk gibi açmaya başlayacaktır.
(2005)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!