Naz ve Niyaz Şiiri - Mehmet Halil Arık

İçten bir tebessüm, ömre bedel anlayana.
Cennet bahçesinden sunulan bir gül sanki,
Aşk ile nahak yere yanana.
Dilde bir türkü,
yanık;
'Yağmur toprağa kurban ve çiçek arıya;
Ve de ben sana! …'
Kahır değil çekilen; aşk acısı.
Ne niyaz olsun tanrıya, ne aşıka naz.
İkiside yüceyse eğer,
Gerek olmasın ikisine de
naz ve niyaz…
Son bulsun çileler;
derman bulsun dertlere yüceler,
sürmesin güpegündüz geceler…
Ellerinde derman ve de ferman.
İlk adım tanrıdan gelsin,
Kaldırsın cehennem korkusunu,
Cennetse kendine kalsın! …
İkiside yüceyse eğer,
Gerek olmasın ne naz, ne de niyaz! …
Artık;
Sevgi tek katık.
Yunus'dan bil…aldırma sakın! ..
Seven; tanrıya çok daha yakın! …
Kalksın engeller;
Yeniden kurulsun düzen;
Ne tanrı beklesin niyaz,
Ne de aşık usandırsın naz! …
Ne cennet sevdası kalsın,
ne cehennem korkusu..
Sarsın cihanı;
Yalnızca, aşk ve sevgi coşkusu! …