Naz ve Niyaz. Şiiri - Esat Anık

Gül naz ettikçe bülbül karalar bağlıyormuş.
Âlem hayrân izlermiş ' neler oluyor? ' diye.
Yaprağına çiy düşmüş meğer gül ağlıyormuş;
Bülbül basmış avazı gülüm soluyor diye.

Bülbül niyazlardadır, gül`se naz makamında.
Hep feryâd yankılanır gök kubbenin damında.
Ölü bir kuş beklenir her günün akşamında;
Yürekler kabarmıştır vâde doluyor diye.

Gül mü mânâda üstün, bülbül mü daha kutsal?
An be an kâinatta tekrarlanır bu masal.
'Âvâzeyi âleme' sen de 'Davut gibi sal.'
Bülbül kesmez şarkıyı 'SÛR'lar çalıyor diye.

Esat ANIK