Bir akşam kızıllığında özledim seni
Sesini hatırlayamaz oldum
Öylesine kahrediyor ki bu beni
Senden bana kalanları bırakmak istemez oldum
Bir gün batımında izledim seni
Kendi derinlerinde boğulmuş bir kadınım
Sözlerin bedenini boğduğu,çığlıklar arasında
Sessizliğe darmadağın yürüyen
Kendi boşluklarını hıçkırıklarıyla tamamlayan bir kadın
Kendi gözlerinde akan bir kadınım
Eskimiş bir komidinin çekmesinde
Hafiften sararmış bir resim
Kenarları kırışmış biraz,kırılmış belli
Üzerinde sen ve kollarında ben
Yıl 1994,İstanbul her zamanki gibi masalsı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!