Naz Etme Gönül Şiiri - Vezir Pehlevan

Tipi'den, Boran'dan Sislendi Dağlar
Uyandı Ağaçlar, Bezendi Bağlar
Sevda'nın Baharı, Serimde çağlar
Sevgiyi Özünden, Az etme Gönül.

Gülşanım sırrına, olunmaz mazhar
Muradım olmadan, Bahtına Küser
Hasreti Ruhumda, Eyledi Hasar
Sıcacık Kalpleri, Buz etme Gönül.

Cambaza, Fetbaza sırtımı döndüm
Şu Viran Bağların, Bağbanı oldum
Hazanım gelmeden, sararıp soldum
Ağyara Gizimden, Söz etme Gönül.

Kapılma Hayatın, Renk akışına
Ağlarsın gerçeğin, can yakışına
Ben kurban olurken, bir bakışına
Kaşını kaldırıp, Göz etme Gönül.

Kervanım Yürüyor, Aynı Yoldayız
Rotamız Yazılmış, Aynı Saldayız
Kâhine Danıştım, Aynı Faldayız
Kaldır Nikâbını, Naz etme Gönül.

Peder'in Tarla'yı, Sürüyor Nağar
Biz için gelmiştir, bu güzel Bahar
Gel de Yuvamızı, Sen Eyle İmar
Vuslat Baharımı güz etme Gönül.

Bunca Yapılanlar, Bize Tuzaktır
Gönül'ler yakınsa, Gözler uzaktır
Etme Şu Vezir'e, Canan Yazıktır
Yaralı Yüreğimi, Köz etme Gönül...

12 Nisan 1987 / Yoncalı Köyü
-----------------------------------------
Vezir PEHLEVAN