Naylon Sırdaş Şiiri - Mahmut Cantekin

Ayaz yelde naylon sırdaş sır olur,
Tek başına içirir dert şerbeti…
Aymaz elde gülistanın kır olur,
Zor aşına katık yapar gurbeti…

Çürük buğday unu olmaz hamurun,
Tiryakisi sahte dostlar çamurun,
Kirli tozu toprak renkli yağmurun,
Gözyaşına yastık eder hasreti…

Fırsat kollar hançer saplar yüreğe,
Mevta olur umut düşer küreğe,
Aç göz avcı doymaz kanlı süreğe,
Sin taşına yazar sonsuz nöbeti…

Beyni sulu kalbi tavla puludur,
Bazen onun bazen şunun kuludur,
Yitik özü yer paspası çuludur,
Göz kaşına sürme çekmiş hizmeti…

Cantekin der; dost kaynatmaz boş kazan,
Para gibi ömrü harcar kalpazan,
Dert gömlektir hüzün şapka gün hazan,
Bir yaşına verir on yaş zahmeti…