Kapısı ve sofrası hatıralara açık,
Bir kadın tanıdım uçurumun kenarında.
Kulağında naylon güller.
Yalancı bir uçurtmayı uçuruyordu olmayan yellerde.
Uzaklara bakıyordu, bahçe içinde bir eve,
Gözlerinde donları düşmüş çocuklar oynuyordu.
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Saygıdeğer Ahmet Tahsin abim; kendine özgü farklı bir tarz, farklı bir şiir; okurken okuyucunun yüreğine bir sızı bırakıyor, kaleminiz daim olsun tebirikler saygılar.
Bir başka uçurumun kenarında da yakasında naylon güller açmış bir adam vardır mutlaka...
İpinden kopan uçurtmasının ardından bakan...
ve arkasından elinde bir mendil ile gelen kadını görmeyen...
Bir kütüphane zenginliğindeydi...
Kutluyorum sayın Ahmet Tahsin....
Tasvirleri ve duyguları çok canlı sıcacık hissedilen bir şiir yazmış şairimiz. Dokunsan sıcağı yakacakmış gibi, yanıbaşında yaşarmış gibi çizmiş dizeleriyle.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta