Nayinom Şiiri - Ömer Yazıcı

durdum.
çömeldim oracığa
kokuna çevirdim bakışlarımı
bir sigara yaktım
sonra bir daha
bin katlı heyecanla baktım
her tanesi bir sevda lezzetinde merdivenlere
her adımda bir ölüm yaşadığım günler geldi aklıma
ve hiç geç kalmayan lanet güneş doğumları
fırtınalar hal temiş o an yüreğimdekinin yanında
doruklara hastir çekmiş heyecanımla
baktım
gözlerim kapanı verdi ya aniden
kulağımda uykuyu müjdeleyen türkümüz

gece gökte yıldızlarda dinleyun dertlerumi
yarde iman kalmadı oy nayinnom
bilmeyi hallarumi

gece oluverdi çoktan içimde
anlamsız bakışlara umursamadan
saçlarının narin dokunuşları gıdıklamakta yanağımı
iliklerimide delmiş geçmiş kokun
gelse ya ölüm o anda
sevilir allahıma
dahası yokki
cennet yanağına yastıkladığım göğsümden geçmekte işte

derdumi yazacağum da komar yapraklarina
okurken aksun yaşlarda nayinomm
düşsün yanaklaruma

akreple yelkovanın şiddetli çarpışmasından geride kaldığımız kadarız o an
denenmedik yol kalmamışya
durdurulması olanaksız kaygıyla
elimden kokunu çalan lanet güneş doğumlarıydı
lalezarların çöl ateşine dönüştüğüne şahit sevimsiz sabahüstleri
elden ne gelir der gibi bakmakta
hayat bu yaa

sevdaluk ince marazda yakayi canumuzi
vazgeçersak eğersada nayinomm
döksünler kanumuzi

eyy bahar bakışlı sevdam
ne türkümüz kalmış şimdi
ne merdivenlerimiz
karanlık sabah üstlerinin acı tadından bile noksanız

omzumda bir dürtmeyle kendimdeyim
değilmişiz işte
kokunsuzluğa mahpus devamdaymış
oyy benim leke tutmaz türkülerim
oyy benim özlem gözlüm
oyy benim zavallı şiirlerim
nayinomm
hayasız bir hayatın pençesinde boğulmaktayız
geç kalmışlığımızın ihtişamlı cakasıyla
üşümekte
geceyi gün gözüyle yaşamak değilmi bu
yada agustosta zemheriyi
adına ne dersen de
tadında gözlerin yok yaşamanın
anımdan eksik olmazken yürek üşümelerin
tek kelime çıkamaz olmuş adınsız
oyy benim nayinomm
doldur artık gecelerimizi
doldur

yada elleştirmeden elaleme
öldür

FUFUKA