Nayino Şiiri - Ömer Faruk Karaman

Bu gece yıldızları sayarken Nayino teknesinde,
Damla damla döküldü adın kalem ucumdan,
Kağıdım seni hissetti her zerresinde,
Zihnim silemiyor seni artık anılarından...

Karadeniz hırçın, bana inat sallıyor teknemi,
Sabahın doğuşuna kenetleniyor bakışlarım,
Aşkın günden güne sararken bedenimi,
Arşı yerle bir ediyor yakarışlarım.

Nayinom denizde nazlı nazlı sallanıyor,
Ama sen derince bir okyanussun,
Denizse bana gelesin diye haykırıyor,
Sen kaybettiğim ömrüme bir umutsun...