Nay-ı Muhabbet Şiiri - Vasfi Ayaz

Nay-ı Muhabbet

İlham olmuşsun mesnevide Mevlanaya
Ahenk olmuşsun meclisi mıtrıbda semaya
Ol canlar ak tennure ile zikrederken mevlayı
Aşık kullardan bir sevap yükselir hüdaya.

Seninle dertleşmediğimiz,halleşmediğimiz günmü var
Biz atiyi söyleşiriz,bize artık dünmü var.
Kulağın kapatıp ham ervah geri dursun
Muhabbet sırrı bizde bundan yekta ün’mü var.

An olur her perdende duyulur ayrı bir feryat,
Sırat olmuş sanki iki nokta arasında hayat,
Noktadan sıyrılmak için figan gerektir
Bu aşka iştiyak olmalı bu asl'ı yad.

Her nağmende faş olur'ene'sırrı
Anlamaya kulak gerek bu lisanı
Gönül manaya düşmüş mana içre ruh
Bu ahenkte zevk bulanın kalırmı noksanı.

Sen benden söylersin,ben senden aynidir figan.
Derd-i müşterekiz sır bizde kalmış nihan
'Elestü'ye muhatab,'kalubela'dır cevap
Söyleyen söyleten bir,yok başka duyan

Sıfattan soyunup zat da yok olmaktır cana nur,
Ol candanda geçene; koştu huzur ve surur
Seni duyan ruh mevti bilmez çünki,
Elif misali bedeninden fışkırır nefha-i sur.

Vasfi Ayaz-