Sinəmdəki ürəkdən də qorxuram.
Arzudan da, diləkdən də qorxuram.
Yağışdan da, küləkdən də qorxuram,
Söz deməmiş gözlərimi oyan var.
Özgə ömür yaşayıram röyada,
Ayrılmıram şəkər dadlı xülyadan.
Bilirsənmi bu işıqlı dünyada
Məni sənsiz, səni mənsiz qoyan var.
Ətrafı gözaltı kədərlə süzüb,
Göz yaşın muncuq tək üzünə düzüb,
Qohumdan, tanışdan əlini üzüb,
Fikirləşmə həsrətindən doyan var.
Aşikardır vüsalın mərd olduğu,
Sənsizliyin çəkilməz dərd olduğu.
Uzaqdanca sezib namərd olduğun,
Ayrılığın maskasını soyan var.
Özüməcə sən bağışla ömrümü.
Döymə gülüm qar -yağışla ömrümü.
Nə olar ki gəl naxışla ömrümü,
Əlin altda neçə fırçan, boyan var.
Kayıt Tarihi : 19.3.2020 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!