Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Avundum bunca yıl beni sen vurdun
Ağlasam da fayda verme gülemem
Başında dört dönsem az bile olur
El ele gezdiğimiz o yerler kaldimi

Seni tanidim cok zor kuralarin var

Su gibi aziz ol muhtaç olmuşum sana
Yudum yudum içilir bakamam o gözlere
Sabırlıyım beklerim susuzluktan ölsem de
Sebebi sen olursun af isteme yok derim

Ruhum sende kaldı hayelerim içinde

Baba namın söyleniyor köylerde
Mertlığin büyükmüş anlatı herkes
Yolcuyu yolundan çeviren Babam
Doyurmadan gidemezdi yolcular

Götürdüğün yok ki kaldı sermaya

Beledim olmuyor gidiyorum ben
İstersen gitme de duramam ki
Aldığın kada aldın adı sevgise
Vardı tüketin kalmadı gidiyorum

Gidiyorum zamanım yok ağlamam

Ne bu kader beni burda bırakmaz
Her gün ağlatıyor bana alışmış
Araya beni almış gitmez ki artık
Ne bu talih beni bulmuş bırakmaz

Ağlayan her kesi görür uzaktan

Elvada gidiyorum burdan sen kurtul
Dönmem birdaha sana ben asla
Yalvarma sen boşa kalbim kırıldı
Gidiyorum burdan sevindirim seni

Yaşamak nasıldı bırakmadın gülüyüm

Zamanımı geldi titin sormadan
Bana demedin ki ağladı herkes
Bu kadar mı seni seven insanlar
Zaman durdu gitin haber vermeden

Bu kadarı bana bıraz çok oldu

İnsan sandım bekliyelim görelim
İnek öküz koyun keçi çok gelir
İçi boştur doldurmakla olmaz ki
Adam olsa memleketi çürütmez

Yüzen gemi bir gün olur çekilir

Seni ben bir daha anmam ki artık
Adını unutum istemem ki bir daha
Çok çektim senden beni bitirdin
Af yok benden Allah seni af etmez

Anmam ki adını silindim ben defterden

Olmayanı yaptım zoru başardım
Önüme çıkanı yendim gidiyorum
Ağladım yılarca ben gülmedim ki
Acılar kol gezdi benimi buldu bu

Ağa düştüm balık gibi çırpındım