Navrızbayırı, Şiiri - Zeki Şahbaz

Dağlar unutmazimiş öz delisini
Ben hiç unutmadım navruzbayırı,
Güneşin üstünden yükselişini,
Ben unutamadım navruzbayırı.

Sıkıntı bastıkca çıkardım dama,
Yönümü çevirir bakardım sana,
Yaşama hevesi verirdin bana,
Seni unutmadım navruz bayırı.

Kar yağanda çıkar kızak kayardım,
Bahar gelir olak kuzu yayardım,
Evhamımı ben seninle savardım,
Seni unutamam navruz bayırı.

Ne bir ağacın var nebir dalın var,
Nebir diken açan kara çalın var,
Benim gibi gariban bir halın var,
Nasıl unuturum navruzbayırı.

Madımanak yemlik belin parmağı,
Yumurta haşlarken kedi cırnağı,
Senden seyrederdimkızılırmağı,
Nasıl unuturum navrız bayırı.

Duman basaridibazen başın
Hem baharını sevdim hemde kışını,
Halen süslüyorsun benim düşümü,
Nasıl unuturum navrız bayırı.

Dertlerim söylerdim sazım çalardım,
Çıkardım zirvendeçiçek yolardım,
Sende nice hayallere dalardım,
Nasıl unuturum nayrız bayırı.

Devrşoğlum taban yoruldu şimdi,
Hayalleri düşleri arıldı gayrı,
Hasretim bunca yılbak senden ayrı,
Ama unutmadım navruz bayırı.