biz yansak da doğarız yeniden...
ölürken tohum bırakır varlıklar...
bırak be güzelim,
yanıyoruz işte!
bir çalı da sen koy...
şenlensin karanlıklar! ...
bizleri yakanlar,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
biz yansak da doğarız yeniden...
ölürken tohum bırakır varlıklar...
bırak be güzelim,
yanıyoruz işte!
bir çalı da sen koy...
şenlensin karanlıklar! ...
bizleri yakanlar,
sizlere baki mi bu dünya? ..
yaktığınız ateş kadar aydınlanacak
bu kahrolası şafaklar! ! ! !
--------
yakanlar değil yakılanlardı bugüne kadar ölümsüzleşenler
kısa fakat derindi
çok anlamlı sorgulayan bir yürekten akan sayfanıza ellerinize sağlık kaleminiz hiç kırılmazsın dileğim tam puan bile az
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta